آشنایی با شبکه های کامپیوتری
دسته بندی | کامپیوتر و IT |
بازدید ها | 41 |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 113 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 22 |
آشنایی با شبکه های کامپیوتری
یک شبکه شامل مجموعهای از دستگاهها (کامپیوتر، چاپگر و ...) بوده که با استفاده از یک روش ارتباطی (کابل، امواج رادیوئی، ماهواره) و به منظور اشتراک منابع فیزیکی (چاپگر) و اشتراک منابع منطقی (فایل) به یکدیگر متصل میگردند. شبکهها میتوانند با یکدیگر نیز مرتبط شده و شامل زیر شبکههائی باشند.
تفسیم بندی شبکه ها
شبکههای کامپیوتری را بر اساس مولفههای متفاوتی تقسیم بندی مینمایند. در ادامه به برخی از متداولترین تقسیمبندی های موجود اشاره میگردد .
تقسیم بندی بر اساس نوع وظایف
کامپیوترهای موجود در شبکه را با توجه به نوع وظایف مربوطه به دو گروه عمده: سرویسدهندگان (Servers) و یا سرویسگیرندگان (Clients) تقسیم مینمایند. کامپیوترهائی در شبکه که برای سایر کامپیوترها سرویس ها و خدماتی را ارائه می نمایند، سرویسدهنده نامیده میگردند. کامپیوترهائی که از خدمات و سرویسهای ارائه شده توسط سرویسدهندگان استفاده می کنند، سرویس گیرنده نامیده میشوند. در شبکههای Client-Server، یک کامپیوتر در شبکه نمیتواند هم به عنوان سرویسدهنده و هم به عنوان سرویسگیرنده، ایفای وظیفه نماید.
در شبکههای Peer-To-Peer، یک کامپیوتر میتواند هم بصورت سرویسدهنده و هم بصورت سرویسگیرنده ایفای وظیفه نماید.
یک شبکه LAN در ساده ترین حالت از اجزای زیر تشکیل شده است:
- دو کامپیوتر شخصی. یک شبکه میتواند شامل چند صد کامپیوتر باشد. حداقل یکی از کامپیوترها میبایست به عنوان سرویسدهنده مشخص گردد. (در صورتی که شبکه از نوع Client-Server باشد). سرویسدهنده، کامپیوتری است که هسته اساسی سیستم عامل بر روی آن نصب خواهد شد.
- یک عدد کارت شبکه (NIC) برای هر دستگاه. کارت شبکه نظیر کارتهائی است که برای مودم و صدا در کامپیوتر استفاده میگردد. کارت شبکه مسئول دریافت، انتقال، سازماندهی و ذخیرهسازی موقت اطلاعات در طول شبکه است. به منظور انجام وظایف فوق کارتهای شبکه دارای پردازنده، حافظه و گذرگاه اختصاصی خود هستند.
تقسیم بندی بر اساس توپولوژی
الگوی هندسی استفاده شده جهت اتصال کامپیوترها، توپولوژی نامیده میشود. توپولوژی انتخاب شده برای پیادهسازی شبکهها، عاملی مهم در جهت کشف و برطرف نمودن خطاء در شبکه خواهد بود. انتخاب یک توپولوژی خاص نمیتواند بدون ارتباط با محیط انتقال و روش های استفاده از خط مطرح گردد. نوع توپولوژی انتخابی جهت اتصال کامپیوترها به یکدیگر، مستقیما" بر نوع محیط انتقال و روشهای استفاده از خط تاثیر میگذارد. با توجه به تاثیر مستقیم توپولوژی انتخابی در نوع کابل کشی و هزینههای مربوط به آن، میبایست با دقت و تامل به انتخاب توپولوژی یک شبکه همت گماشت. عوامل مختلفی جهت انتخاب یک توپولوژی بهینه مطرح میشود. مهمترین این عوامل بشرح ذیل است:
- هزینه. هر نوع محیط انتقال که برای شبکه LAN انتخاب گردد، در نهایت میبایست عملیات نصب شبکه در یک ساختمان پیادهسازی گردد. عملیات فوق فرآیندی طولانی جهت نصب کانالهای مربوطه به کابل ها و محل عبور کابل ها در ساختمان است. در حالت ایدهآل کابلکشی و ایجاد کانالهای مربوطه میبایست قبل از تصرف و بکارگیری ساختمان انجام گرفته باشد. بهرحال میبایست هزینه نصب شبکه بهینه گردد.
- انعطاف پذیری . یکی از مزایای شبکه های LAN، توانائی پردازش دادهها و گستردگی و توزیع گرهها در یک محیط است. بدین ترتیب توان محاسباتی سیستم و منابع موجود در اختیار تمام استفادهکنندگان قرار خواهد گرفت. در ادارات همه چیز تغییر خواهد کرد. (لوازم اداری، اتاقها و ...). توپولوژی انتخابی میبایست بسادگی امکان تغییر پیکربندی در شبکه را فراهم نماید. مثلا" ایستگاهی را از نقطهای به نقطه دیگر انتقال و یا قادر به ایجاد یک ایستگاه جدید در شبکه باشیم.
سه نوع توپولوژی رایج در شبکههای LAN استفاده می گردد:
- BUS
- STAR
- RING
توپولوژی BUS
یکی از رایجترین توپولوژیها برای پیادهسازی شبکههای LAN است. در مدل فوق از یک کابل به عنوان ستون فقرات اصلی در شبکه استفاده شده و تمام کامپیوترهای موجود در شبکه (سرویس دهنده، سرویسگیرنده) به آن متصل میگردند.
مزایای توپولوژیBUS
- کم بودن طول کابل. بدلیل استفاده از یک خط انتقال جهت اتصال تمام کامپیوترها، در توپولوژی فوق از کابل کمی استفاده میشود. موضوع فوق باعث پایین آمدن هزینه نصب و ایجاد تسهیلات لازم در جهت پشتیبانی شبکه خواهد بود.
- ساختار ساده. توپولوژی BUS دارای یک ساختار ساده است. در مدل فوق صرفا" از یک کابل برای انتقال اطلاعات استفاده میشود.
- توسعه آسان. یک کامپیوتر جدید را میتوان براحتی در نقطهای از شبکه اضافه کرد. در صورت اضافه شدن ایستگاههای بیشتر در یک سگمنت، می توان از تقویت کنندههائی به نام Repeater استفاده کرد.
معایب توپولوژیBUS
- مشکل بودن عیب یابی. با اینکه سادگی موجود در تویولوژی BUS امکان بروز اشتباه را کاهش میدهند، ولی در صورت بروز خطاء کشف آن ساده نخواهد بود. در شبکههائی که از توپولوژی فوق استفاده مینمایند، کنترل شبکه در هر گره دارای مرکزیت نبوده و در صورت بروز خطاء میبایست نقاط زیادی به منظور تشخیص خطاء بازدید و بررسی گردند.
- ایزوله کردن خطاء مشکل است. در صورتی که یک کامپیوتر در توپولوژی فوق دچار مشکل گردد، می بایست کامپیوتر را در محلی که به شبکه متصل است رفع عیب نمود. در موارد خاص میتوان یک گره را از شبکه جدا کرد. در حالتیکه اشکال در محیط انتقال باشد، تمام یک سگمنت میبایست از شبکه خارج گردد.
- ماهیت تکرارکنندهها. در مواردیکه برای توسعه شبکه از تکرارکننده ها استفاده میگردد، ممکن است در ساختار شبکه تغییراتی نیز داده شود. موضوع فوق مستلزم بکارگیری کابل بیشتر و اضافه نمودن اتصالات مخصوص شبکه است.
توپولوژیSTAR
در این نوع توپولوژی همانگونه که از نام آن مشخص است، از مدلی شبیه "ستاره" استفاده میگردد. در این مدل تمام کامپیوترهای موجود در شبکه معمولا" به یک دستگاه خاص با نام "هاب" متصل خواهند شد.
مزایای توپولوژیSTAR
- سادگی سرویس شبکه. توپولوژی STAR شامل تعدادی از نقاط اتصالی در یک نقطه مرکزی است . ویژگی فوق تغییر در ساختار و سرویس شبکه را آسان می نماید.
- در هر اتصال یکدستگاه . نقاط اتصالی در شبکه ذاتا" مستعد اشکال هستند. در توپولوژی STAR اشکال در یک اتصال، باعث خروج آن خط از شبکه و سرویس و اشکالزدائی خط مزبور است. عملیات فوق تاثیری در عملکرد سایر کامپیوترهای موجود در شبکه نخواهد گذاشت .
- کنترل مرکزی و عیبیابی. با توجه به این مسئله که نقطه مرکزی مستقیما" به هر ایستگاه موجود در شبکه متصل است، اشکالات و ایرادات در شبکه بسادگی تشخیص و مهار خواهند گردید.
- روش های ساده دستیابی. هر اتصال در شبکه شامل یک نقطه مرکزی و یک گره جانبی است. در چنین حالتی دستیابی به محیط انتقال حهت ارسال و دریافت اطلاعات دارای الگوریتمی ساده خواهد بود.
معایب توپولوژیSTAR
- زیاد بودن طول کابل. بدلیل اتصال مستقیم هر گره به نقطه مرکزی، مقدار زیادی کابل مصرف میشود. با توجه به اینکه هزینه کابل نسبت به تمام شبکه، کم است، تراکم در کانالکشی جهت کابل ها و مسائل مربوط به نصب و پشتیبنی آنها بطور قابل توجهی هزینهها را افزایش خواهد داد.
- مشکل بودن توسعه . اضافه نمودن یک گره جدید به شبکه مستلزم یک اتصال از نقطه مرکزی به گره جدید است. با اینکه در زمان کابل کشی پیشبینیهای لازم جهت توسعه در نظر گرفته میشود، ولی در برخی حالات نظیر زمانیکه طول زیادی از کابل مورد نیاز بوده و یا اتصال مجموعهای از گرههای غیرقابل پیشبینی اولیه، توسعه شبکه را با مشکل مواجه خواهد کرد.
- وابستگی به نقطه مرکزی. در صورتی که نقطه مرکزی (هاب) در شبکه با مشکل مواجه شود، تمام شبکه غیرقابل استفاده خواهد بود.
توپولوژیRING
در این نوع توپولوژی تمام کامپیوترها بصورت یک حلقه به یکدیگر مرتبط میگردند. تمام کامپیوترهای موجود در شبکه (سرویسدهنده، سرویسگیرنده) به یک کابل که بصورت یک دایره بسته است، متصل می گردند. در مدل فوق هر گره به دو و فقط دو همسایه مجاور خود متصل است. اطلاعات از گره مجاور دریافت و به گره بعدی ارسال میشوند. بنابراین دادهها فقط در یک جهت حرکت کرده و از ایستگاهی به ایستگاه دیگر انتقال پیدا میکنند.
مزایای توپولوژیRING
- کم بودن طول کابل. طول کابلی که در این مدل بکار گرفته میشود، قابل مقایسه به توپولوژی BUS نبوده و طول کمی را در بردارد. ویژگی فوق باعث کاهش تعداد اتصالات (کانکتور) در شبکه شده و ضریب اعتماد به شبکه را افزایش خواهد داد.
- نیاز به فضائی خاص جهت انشعابات در کابل کشی نخواهد بود.بدلیل استفاده از یک کابل جهت اتصال هر گره به گره همسایهاش، اختصاص محلهائی خاص به منظور کابل کشی ضرورتی نخواهد داشت .
- مناسب جهت فیبر نوری. استفاده از فیبر نوری باعث بالا رفتن نرخ سرعت انتقال اطلاعات در شبکه است. چون در توپولوژی فوق ترافیک دادهها در یک جهت است، میتوان از فیبر نوری به منظور محیط انتقال استفاده کرد. در صورت تمایل میتوان در هر بخش ازشبکه از یک نوع کابل به عنوان محیط انتقال استفاده کرد. مثلا" در محیطهای ادرای از مدلهای مسی و در محیط کارخانه از فیبر نوری استفاده کرد.
معایب توپولوژیRING
- اشکال در یک گره باعث اشکال در تمام شبکه می گردد. در صورت بروز اشکال در یک گره، تمام شبکه با اشکال مواجه خواهد شد. و تا زمانیکه گره معیوب از شبکه خارج نگردد، هیچگونه ترافیک اطلاعاتی را روی شبکه نمیتوان داشت .
- اشکال زدائی مشکل است. بروز اشکال در یک گره میتواند روی تمام گرههای دیگر تاثیرگذار باشد. به منظور عیبیابی می بایست چندین گره بررسی تا گره مورد نظر پیدا گردد.
- تغییر در ساختار شبکه مشکل است. در زمان گسترش و یا اصلاح حوزه جغرافیائی تحت پوشش شبکه، بدلیل ماهیت حلقوی شبکه مسائلی بوجود خواهد آمد.
- توپولوژی بر روی نوع دستیابی تاثیر میگذارد. هر گره در شبکه دارای مسئولیت عبور دادن داده ای است که از گره مجاور دریافت داشته است. قبل از اینکه یک گره بتواند داده خود را ارسال نماید، میبایست به این اطمینان برسد که محیط انتقال برای استفاده قابل دستیابی است.
تقسیم بندی بر اساس حوزه جغرافی تحت پوشش
شبکههای کامپیوتری با توجه به حوزه جغرافیائی تحت پوشش به سه گروه تقسیم میگردند:
- شبکههای محلی (کوچک) LAN
- شبکههای متوسط MAN
- شبکههای گسترده WAN
شبکههای LAN. حوزه جغرافیائی که توسط این نوع از شبکهها پوشش داده میشود، یک محیط کوچک نظیر یک ساختمان اداری است. این نوع از شبکهها دارای ویژگیهای زیر میباشند :
- توانائی ارسال اطلاعات با سرعت بالا
- محدودیت فاصله
- قابلیت استفاده از محیط مخابراتی ارزان نظیر خطوط تلفن به منظور ارسال اطلاعات
- نرخ پایین خطاء در ارسال اطلاعات با توجه به محدود بودن فاصله
شبکههای MAN. حوزه جغرافیائی که توسط این نوع شبکهها پوشش داده میشود، در حد و اندازه یک شهر و یا شهرستان است. ویژگیهای این نوع از شبکهها بشرح زیر است:
- پیچیدگی بیشتر نسبت به شبکههای محلی
- قابلیت ارسال تصاویر و صدا
- قابلیت ایجاد ارتباط بین چندین شبکه
شبکههای WAN. حوزه جغرافیائی که توسط این نوع شبکهها پوشش داده می شود، در حد و اندازه کشور و قاره است. ویژگی این نوع شبکهها بشرح زیر است:
- قابلیت ارسال اطلاعات بین کشورها و قاره ها
- قابلیت ایجاد ارتباط بین شبکه های LAN
- سرعت پایین ارسال اطلاعات نسبت به شبکه های LAN
- نرخ خطای بالا با توجه به گستردگی محدوده تحت پوشش
کابل در شبکه
در شبکههای محلی از کابل به عنوان محیط انتقال و به منظور ارسال اطلاعات استفاده میگردد. ازچندین نوع کابل در شبکههای محلی استفاده میگردد. در برخی موارد ممکن است در یک شبکه صرفا" از یک نوع کابل استفاده و یا با توجه به شرایط موجود از چندین نوع کابل استفاده گردد. نوع کابل انتخاب شده برای یک شبکه به عوامل متفاوتی نظیر: توپولوژی شبکه، پروتکل و اندازه شبکه بستگی خواهد داشت. آگاهی از خصایص و ویژگیهای متفاوت هر یک از کابلها و تاثیر هر یک از آنها بر سایر ویژگیهای شبکه، به منظور طراحی و پیادهسازی یک شبکه موفق بسیار لازم است.
کابل Unshielded Twisted pair (UTP)
متداولترین نوع کابلی که در انتقال اطلاعات استفاده میگردد، کابلهای بهم تابیده میباشند. این نوع کابلها دارای دو رشته سیم به هم پیچیده بوده که هر دو نسبت زمین دارای یک امپدانش یکسان میباشند. بدین ترتیب امکان تاثیرپذیری این نوع کابل ها از کابلهای مجاور و یا سایر منابع خارجی کاهش خواهد یافت. کابل های بهم تابیده دارای دو مدل متفاوت: Shielded (روکش دار) و Unshielded (بدون روکش) میباشند. کابل UTP نسبت به کابل STP بمراتب متداول تر بوده و در اکثر شبکه های محلی استفاده میگردد. کیفیت کابلهای UTP متغیر بوده و از کابل های معمولی استفاده شده برای تلفن تا کابلهای با سرعت بالا را شامل می گردد. کابل دارای چهار زوج سیم بوده و درون یک روکش قرار میگیرند. هر زوج با تعداد مشخصی پیچ تابانده شده (در واحد اینچ) تا تاثیرپذیری آن از سایر زوج ها و یاسایر دستگاههای الکتریکی کاهش یابد.
جهت دریافت کل متن ، لطفا آن را خریداری نمایید